Maroko z lapanki II - relacja [2011]

[Lepi]

Tuż po przylocie, jeszcze nocą ale już z piwem w ręku spojrzeliśmy na motocykle zaparkowane pod rzeczonym balkonem. Dwa z nich przykuły naszą uwagę. Jeden to "latająca cysterna" czyli bak na paliwo z przykręconą od dołu drzetą a drugi to legendarna już jafka w wersji rejli. Jako że nie było wśród nich naszych motocykli uznaliśmy, że posłużyły jako dawcy części dzięki którym cały zaprzęg tu dojechał. Jako, że pora była słuszna a piwo chłodne postanowiliśmy zgłębić temat nazajutrz.

Po powitaniach i wypiciu co co tam kto miał nadszedł poranek. Atmosfera wciąż była bezstresowa i taka w zasadzie utrzymała się do końca wyjazdu. Krótka przechadzka i kawa w pobliskiej kawiarni posłużyły za rozruch. Podziwialiśmy nieco już egzotyczną roślinność i osobniczki płci przeciwnej. Po jakimś czasie, zupełnie bez napinki udaliśmy się na parking, gdzie czekała reszta motocykli i bagaże. Właściwie dopiero tu poczułem, że to już początek.

Pakowaniu nie było końca. Każdy wyjął co tam miał i ponownie oceniał przydatność zabranych przedmiotów. Tworzyły się już pierwsze wspólnoty i wykluczenia dublującego się wyposażenia. Ja zostawiłem cieplejszą kurtkę i część ciuchów w których przyleciałem.

Nie mogłem doczekać się, kiedy odpalę maszynę i ruszymy w kierunku promu. Gdy w końcu nadszedł ten moment miałem na prawdę zadowoloną minę. Droga była szeroka i komfortowa. No i oczywiście asfalt . Jazda dwupasmówką w zwykłych warunkach zapewne nieco nudnawa dawała dużo radości. Raz, z powodu niesamowitej w Polsce temperatury o tej porze roku, dwa, z powodu rozpoczynania sezony, a trzy, z powodu rozpoczynania dwutygodniowej Marokańskiej przygody.

W szpalerze motocykli zająłem miejsce tuż za Kristosem. Bez złośliwości uważałem, że połączenie tego człowieka z tym motocyklem musi rodzić ciekawe sytuacje. Nie długo to trwało, a odległość między mną a jawą zaczęła szybko się zmniejszać mimo, że utrzymywałem stałą prędkość. Zjechaliśmy na bok. Chwila konsternacji i próba ponownej jazdy wkrótce również zakończona postojem.

Tu chyba miejsce, aby wkroczył Kristos z opisem pierwszych perturbacji. Ja tylko dodam, że rozpościerała się zagadkowa woń.