Kaszëbsczi séwnik, czyli wrześniowe Kaszuby

[jagna]

Bunkry co prawda były, ale i tak było… fajnie było!


Lało całą noc. No cóż, nie będzie się za to kurzyło
Zakręcamy na wschód w stronę Tuczna, bynajmniej nie asfaltem

Nie kurzy się, faktycznie



W okolicy kupa leśnych dróg dopuszczonych do ruchu, to te z zielonego drogowskazu:



Piękne , lajtowe offy, od czasu do czasu mijamy jakieś wioseczki na środku niczego i zastanawiamy się, z czego ludzie tu żyją.




Zamku w Tucznie chwilowo nie obejrzymy, remont



Łapie nas krótki deszcz (wrzesień w końcu), ale nie zdążył nas przemoczyć.

Dalej na wschód, równolegle do DK 22:





Mając na uwadze ostatnią fascynację Rafa historią II wojny na ziemiach zachodnich, wynalazłam po drodze ciut miejsc godnych uwagi.

Tuż za Tucznem, w Strzalinach, można pooglądać zniszczone bunkry na tzw. Wisielczej Górze.



Bunkry były częścią umocnień Wału Pomorskiego i jeden z największych obiektów tego typu. Powstały w latach 1935 – 1938 r.
Obiekt był oblężony w 1945 przez Armię Czerwoną. Bunkry zostały po wojnie wysadzone ale zostały ocalone częściowo podziemia, które można dziś zwiedzać.

Na zwiedzanie się nie załapaliśmy, trzeba by się wcześniej umówić.



Tu więcej info

Jadąc takim asfaltem ma się wrażenie że to obszar zapominany przez boga i ludzi…



... a ja mam jeszcze skojarzenia z The Walking Dead tylko liści na drodze brakuje

Dojeżdżamy do Wałcza, gdzie krzyżują się w centrum miasta dwie krajówki.
Oj, fajniej było w lesie, niż w korkach!

Jemy szybko obiad i wynocha z miasta

Kolejne bunkry przed nami.
Tym razem porządne, do zwiedzania.

Taaa, tyle, że poniedziałek to dzień święty muzealników

Więc tylko przez płot:



Bunkry, położone przy ulicy Południowej w Wałczu, to także fragment umocnień Wału Pomorskiego.
Obiekty wybudowane w latach 1932 – 1935 miały za zadanie bronić nie tylko Wałcza, ale także szosy biegnącej w kierunku Piły oraz linii kolejowej.
W ich skład wchodzi kilkanaście obiektów. Trzon stanowią dwa schrony typu B tzw. B – Werki.



Więcej info tu.

Robimy małą pętelkę na północ, bo Raf nigdy nie był w Bornym Sulinowie.
A ja byłam tam ostatnio chyba w 2001, kiedy miasto było jeszcze na wpół opuszczone. Ciekawe, ile się zmieniło.

Ale najpierw trzeba załadować kolejnego tracka, bo pierwszy za nami.

cdn.

[voytas]

Rejony Wału Pomorskiego też są mi bliskie , ciekawym czego się dowiem od Was