LUAZ kto wyremontuje ?

[Poncki]

Ponieważ jestem na finiszu remontu swojego gazika ośmielam się skomentować poniższe wpisy
Dodam tylko, że remont robiłem w systemie pół na pół, czyli ile się dało robiłem sam, a resztę (czyli większość) ogarniał mechanik - kumpel, mocno doświadczony w temacie.
Remont odbywa się trybie budżetowym, co wiąże się z licznymi przestojami.
Aktualnie minęło już chyba półtora roku, a ja uważam to za wynik dobry (samochód jest już kompletny i jeździ).
Zachęcam do prześledzenia ogłoszeń i pogadania z ludźmi, którzy porwali się z motyką na słońce i teraz albo sprzedają za bezcen "prawie skończone" albo nie sprzedają wcale, za to drogo

Napisał siwy

Remont zabytku, szczególnie ruskiego to ciężki temat. Zrobić to rzetelnie to kupa roboty a można zrobić na szybko i na pierwszy rzut oka efekt podobny.

Zgadzam się, a wynika to m.in z tego, że brakuje już ludzi, którzy ogarniają temat. Mało kto ustawi zawory w "dolniaku", nie każdy wyreguluje gaźnik i tylko garstka poskłada poprawnie reduktor. Natomiast znalezienie kogoś, kto będzie ogarniał wszystko w jednym garażu, to już ze świecą trzeba szukać.
To sa w sumie proste rzeczy, ale trzeba umieć

Jak się ma kawałek garażu to chyba najtaniej wyjdzie kupić sprzęt i samemu się nauczyć blacharki

Nawet jakby miało to trwać 5 lat

To wszystko zależy od tego jak wyceniasz swój czas

Przy okazji zachęcam każdego do obserwacji jak pracuje fachowiec w wyposażonym warsztacie.
W moim przypadku było to wielokrotne zderzenie z sytuacją, w której dzień mojego krzątania się, patentowania i biegania po sklepach kończył się oddaniem tematu mechanikowi, który zaoszczędził moje pieniądze, czas i przy okazji zrobił na mnie ogromne wrażenie.

Reasumując - jak ktoś ogarnia i lubi / bardzo chce, to robić. Jak ktoś ma wątpliwości, nie bardzo ma warunki i myśli, że jakoś to będzie - nie polecam

Sprzęt fajny, ale jeśli nie jesteś związany z blachą sentymentem to sprzedaj to na części lub w tym stanie jaki jest teraz.

Miałem kiedyś ładną Zastavę Mediteran. Samochód ten darzę sentymentem, gdyż pozwolił mi zrozumieć, że nigdy, przenigy więcej nie pomyślę o zabytku i tego typu samochodzie. Gdybym go kiedyś nie kupił, to do końca życia bym o takim marzył