Wakacje w Rosji, przez Karelię, Kolski i Ribaczyj – niekończący się las i bagna po pas

[matjas]

Napisał dżony

Nie odczuliśmy jakoś specjalnie dnia polarnego. Jedyny mankament to, że za długo się siedzi przy ognisku

no to ja jakiś inny jestem
dla mnie to była bardzo duża część magii tej podróży. stawanie na fajka na środku drogi w lesie o północy...

na pierwszym zdjęciu gdzieś koło 3 w nocy byłem MEGA zajarany jak jest jasno a było to zaledwie 100km na północ od Helsinek. może nawet i nie. pierwszy nocleg na tym wyjeździe.
na drugim to drugi nocleg i pływanie po jeziorze z trochę nietrzeźwym, przygodnie napotkanym w laavu finem Tommim, w kurewsko chybotliwej łódce gdzieś o 1 w nocy. potem z nim i jego kobitą siedzieliśmy do rana popijając i gadając o pierdołach. następnego dnia skorzystaliśmy z zaproszenia na kawę do jej znajomej. kontakt tel. mam do dziś.
na tym zdjęciu trochę widać jaka była pogoda - ryło po drugim dniu mam tak shajcowane, że nie do wiary - jechałem większość drogi w jecie.
pogodę wieźliśmy cały czas ze sobą - 32 stopnie w Helsinkach i spadło dopiero daleeeeeeko na północy do 15 ale tylko na chwilę.
na trzecim już samiutka północ, kawalątek przed Utsjoki - tuż po zajebistej ulewie, takiej, że przez kordurę bolało jak dostawałem kroplami.

jeśli los pozwoli na pewno jeszcze tam wrócę załatwić co niezałatwione ale już w innej formule.

wyjazd na północ i te pustkowia mają swój niezaprzeczalny urok. jeśli ktoś to lubi.
o ZDERZENIU z tundrą i naturze może jeszcze kiedyś napiszę w swoim wątku.

Pisz Panie. Nad morze białe zahaczając o Ładogę kiedyś też chciałbym pojechać.

m