Pamiętnik z Czarnogóry, Giermo

[jochen]

Droga Ewelino, po prostu brak mi słów.. Płakać mi się chce gdy czytam Twój opis przebiegu tego tragicznego dnia. Bardzo Ci dziękuję, że zechciałaś to zrobić i szczerze podziwiam Twoją siłę.
Cudownie, że wracasz do zdrowia i że znowu możesz chodzić. Wszyscy będziemy czekać na Twój opis Damiana, niestety nie dane mi było osobiście go poznać, kiedyś tylko kupiłem jakąś kurtkę od niego, ale zdalnie.
Trzymaj się ciepło i pamiętaj, że zawsze będziesz tu miała wielu przyjaciół.