Na południe! Tam muszą być słonie! czyli Namibia 4x4

[jagna]

Odcinek 9, czyli offroadu starczy nam na jakiś czas

Rano budzą nas miliony ptaków śpiewających gdzieś w gałęziach ponad naszymi namiotami, ale nawet Raf na to nie marudzi

Musimy się wydostać z Purros z powrotem do cywilizacji. Miny mamy trochę niepewne, bo wczorajszy odcinek to było ćwierć drogi D3707, a zajęło nam pół dnia. Dziś do pokonania mamy resztę. Chcemy dojechać do miasta Opuwo (prawdziwe miasto, takie ze sklepami!) a po drodze mapa pokazuje jedną kropę o nazwie “Orupembe”. No nic, ruszamy.

Droga okazuje się dużo bardziej cywilizowana, niż poprzedni odcinek, trafia się nawet szeroki, prosty szuter:



Większość drogi wygląda tak:




trochę trzęsie, ale problemów brak.

Orupembe okazuje się składać z trzech chałup, więc jedziemy dalej i zatrzymujemy na środku wyschniętego koryta rzecznego na lunch:



i jedziemy dalej:



w południe cień wygląda tak:



Po jakiś 250 km zjeżdżamy z gór i krajobraz zmienia się całkowicie.
Jest płasko, zielono i rolniczo. I do tego ludzie dookoła!

A tu kopiec termitów:



W końcu jesteśmy w Opuwo, pierwszym mieście, które wygląda jakby leżało w Afryce,a nie w Niemczech
Jest hałaśliwie, ciasno, gorąco… Są panie Herero:





Ich stroje nawiązują do sukien żon pastorów, a czapki do krowich rogów.
Nie wiem, jakim cudem wytrzymują one w tym upale…

Panie Himba chyba lepiej są przystosowane do upałów:



Znajdujemy stację benzynową, SPAR i piekarnię, możemy więc uciekać znów w dzikie
Jesteśmy w najbradziej północnym punkcie naszej rajzy, stąd do Angoli tylko 100 km...
Robimy więc odwrót na południe i jedziemy elegancką szutrówką.

Ale po drodze “malutka” przełęcz.




Właśnie ją nieco przerabiają i znacznie obniżają, ale i tak jest imponująca. Przełęcz Joubert, podjazd o nachyleniu dochodzącym do 1: 4,5, czyli 22%. Polecamy

Oczywiście cały czas latają po drodze jakieś zwierzątka, na szczęście najczęściej małe antylopy:



robi się późno, zaczynamy rozglądać się za campingiem.
W jednym z folderów mamy spis campingów “gminnych” i widzimy, że w pobliżu coś jest.

Zajeżdzamy za znakami do luksusowych lodge (coś koło 300 PLN za dzień …), ale recepcjonista z uśmiechem propnuje camping za jakieś 30 PLN i jeszcze mówi, że możemy sobie przyjść na basen i skorzystać z europejskich gniazdek.

No jak tu odmówić ?

Khowarib Campsite to chyba najładniej położony camping na jakim byliśmy. Nad rzeką, dookoła góry, piękny zachód słońca.

Fajnie się tak spędza Walentynki



cdn.