CocaCola - Advenczur2011

[Orzep]

...o ja cię! Za ukrywanie tyle czasu tych materiałów literacko/obrazowych naprawdę "wRyja"się należy! Jednak ukazując to ogółowi zresocjalizowałeś się...należy się "wRyja" comajmniej 0.7L.

[Bandit]

Znalazłem, przeczytałem na raz i powiem krótko: piana z pyska leci dupę urywa z podziwu i zachwytu.

[bajrasz]

Teraz będzie troche o Ośle.
Wszyscy wiedzą, ze razem z Osłem, tworzymy najlepszy na świecie TeamPrzeprawowoRzeczny.
Rzeki w tym regionie są przyjazne w godzinach rannych, jak się jeszcze słońce nie rozpędzi.
Czym dalej brniemy w dzień, tym większe zębiska pokazują potoki, które jeszcze rano były strumyczkami w wieku niemowlęcym.
I nie to żeby Osioł był niehigieniczny i unikał wody, ale taka bystra i jeszcze do tego zimna jak cholera woda z przejrzystością 0%…nieee, nie lubi i wzdrygał się na samą myśl…taki to ten Osioł jest osioł.
Pod Pikiem chciał zaimponować dwóm lokalesom...ooo, o tym:


I chwilę potem zażywaliśmy rześkiej kąpieli. Inne osły radziły sobie zdecydowanie lepiej, choć lekko nie było.










Był też Osioł, który w wielu sytuacjach był sprytniejszy od innych. Inne osły patrzyły na jego wybryki z mieszanymi uczuciami. Był podziw, był zachwyt i były też emocje, które żadnemu Osłowi nie przestoją.



Osioł ma również odmienne stany świadomości, zależne od miejsca gdzie się znajduje, a może nie tyle zależne od miejsca, co od wysokości. Jak się tak dobrze zastanowić, to przez te wszystkie lata obcowania z KierownikiemOsłaWyprawowego, wiele się od niego nauczył i przejął niektóre dobre cechy od niego. Na przykład obrzydzenie do pracy fizycznej.
Wraz ze wzrostem metrów nad poziom morza, przechodził fantastyczną metamorfozę...Transformers normalnie - CIP CIP jego mać



a tak to wyglądało w rzeczywistości:





PS-w relacji wykorzystuję zdjęcia Przemka, Andrzeja, Dużego, Jarka i czasami swoje też i wszystko to za zgoda autorów
.

[Orzep]

Okraszenie rysunkami....no cip cip morda się Mi haha!

[bajrasz]

Base Camp pod Pikiem Lenina był ostatnim przystankiem w Kirgistanie. Fantastyczne zakończenie przygody z tym krajem. Czekały nas jeszcze dwie odprawy graniczne. Kirgiska przebiegła w miarę szybko jak na warunki azjatyckie. Tadżycka już trochę gorzej, ale tez bez sensacji. No chyba, że liczyć interwencje uzbrojonego w kałacha celnika, gdy zobaczył, że z nudów fotografujemy bardzomilitarnostrategicznyobiekt jakim jest „Mur Chiński” .Generalnie wszystkie służby mundurowe w tych krajach, są trochę ponad prawem i prawie zawsze dają to odczuć. Pomimo, że na takim przejściu nie ma nikogo i też pewnie przez wiele godzin nikogo nie było, odstać swoje trzeba i już. Myślę, że Robert …ten &Co…czuł się w tych krajach komfortowo.

Jesteśmy Boscy, wiec bez napinki, to chyba punkt pierwszy kodeksu służb w tych krajach Tyle tylko, że my mamy w głowie podobnie…również jesteśmy Boscy…więc satysfakcji służbom nie dajemy










Odprawa przebiegała błyskawicznie




Bardzomilitarniestrategicznyobiekt…dla mnie pierwszy plan, dla celników drugi...hmm



Karakul - powalające kolory i przestrzeń













A zaraz potem znowu było pięknie, ale całkiem inaczej. Kolor zielony, który nam towarzyszył w Kirgistanie, został wyparty przez żółty i pomarańczowy. Lubię w szczególności ten drugi, bo pamiętacie…bo mandarynki Gnamy do Murgabu w nadziei , że zdążymy tam przed nocą. Zachodzące słońce tylko dodaje uroku „okolicznościom” które mijamy. Jest pięknie, ale również zaczyna być strasznie. Droga fatalnej jakości, osłom zaczyna burczeć w brzuchach, kierownikom pomimo ich Boskości też burczy i nagle gaśnie światło, a do Murgabu jeszcze sześćdziesiąt!
Nie mam pojęcia z jakiego powodu, ale zbliżając się do Murgabu, wyobrażałem sobie, ze nagle w tej surowiźnie otoczenia, minąwszy kolejną górkę, gdzieś w dolinie ujrzę świecące neony wielkich firm, górujące i kręcące się nad rozświetlonym miastem. Nie mam tez pojęcia, dlaczego oczekiwałem, ze największy i pierwszy będzie szyld firmy robiącej bułki z kotletem z byle czego, obok stacji w ekologicznych kolorach. Najpierw w dolinie pokazały się pierwsze trzy-cztery światła-myślę-rogatki. Zaraz potem czternaście kolejnych-myślę-to już za chwilę. Potem jeszcze kilkanaście…i ciemność…i to był już koniec Murgabu. Dziwne rzeczy się lęgną w zmęczonej głowie i w ciemności, że oko wykol.


Choć tankujemy w absolutnie Eco sposób.



A tak wygląda metropolia w świetle dnia. Równie pięknie jak w moich nocnych wizjach.











PS-w relacji wykorzystuję zdjęcia Przemka, Andrzeja, Dużego, Jarka i czasami swoje też i wszystko to za zgoda autorów

.

[Dunia]

Bajraszu- popieram wniosek poprzedników -powinieneś " dostać w ryj" i to zbiorowo. Po pierwsze za niepisanie tak długo Taaakiej relacji, po drugie-za to samo, po trzecie-że nareszcie piszesz i przywróciłeś temu ostatnio nudnemu forum dawny blask!

[Lupus]

Ładnie!
Coraz bliżej wiosny...

[bajrasz]

Napisał Dunia

Bajraszu- popieram wniosek poprzedników -powinieneś " dostać w ryj" i to zbiorowo. Po pierwsze za niepisanie tak długo Taaakiej relacji, po drugie-za to samo, po trzecie-że nareszcie piszesz i przywróciłeś temu ostatnio nudnemu forum dawny blask!

Dunia - dziękuję. Odbieram ten wpis jako wyciągniecie ręki na zgodę...i szczerze ją ściskam

[wilczyca]

Bajrasz po prostu buduje atmosferę Trochę się zagalopował z trzymaniem w napięciu, ale to z pewnością wina osła... Ktoś winny musi być. No chyba nie Bajrasz?!

Opowieści... nieprzeciętne Dziel się, proszę.

[Dunia]

Napisał bajrasz

wyciągniecie ręki na zgodę

Zgodę...ale my przecież jesteśmy w zgodzie..no chyba że czegoś nie wiem?