Cd cz. 12
Z autostrady zjeżdżamy do Fano. Tu wracają moje wspomnienia z 1995 roku, zebranie na stadionie, związane ze spotkaniem Ojca Świętego Jana Pawła II z młodzieżą w pobliskim Loretto. Jadąc dalej wzdłuż wybrzeża zaczynamy rozglądać się za noclegiem. Wszelkie plaże ogrodzone. Już widzę, że 20 lat po uprzedniej wizycie sporo się zmieniło (ogrodzone i zamykane plaże). A my chcieliśmy znaleźć coś nad wodą?! Strada
ata - te tabliczki i znaki będą nam się śniły po nocach. Przemykamy wąskimi uliczkami małych miejscowości . W jednej z nich (Fiorenzuola di Focara) na bramie wjazdowej do małego zameczku widzimy napis
Dante Alighieri. To włoski poeta, filozof, polityk; autor słynnego dzieła
"Boska Komedia". To odpowiedź na dręczący nas upał -
JESTEŚMY W PIEKLE. Krótki wycinek jego dzieła, jak zjawa wbija się do głowy.
Nad bramą piekła widnieje złowieszczy napis (w różnych tłumaczeniach):
- u Porębowicza jest
"Ty, który wchodzisz żegnaj się z nadzieją";
- u Mickiewicza
"Kto wchodzi do mnie, żegna się z nadzieją";
- u Kopalińskiego (w "Słowniku mitów...") jest
"Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie".
W tych piekielnych upałach poczucie obecności w piekle nie było mu obce. My również odczuwamy ten piekielny upał. Może tak na prawdę dopiero przekraczamy bramy piekieł?
Chwilę później zjeżdżamy w ścieżynkę zakończoną stromym urwiskiem. Zawracamy! Łatwo nie było. Kawałek dalej podjeżdżamy pod górkę. Kapliczka, gaj oliwny ... po dokładniejszych oględzinach jakieś puste zabudowania a może budynki gospodarcze. W niedużej odległości słychać rozmowy i pokrzykiwania ludzi, Włochów. Nie ma co wybrzydzać nocujemy w gaju oliwnym ze wspaniałym widokiem na pobliski oświetlony nocą zamek.
A po nocy przychodzi dzień ...
10.08.2015 (poniedziałek)
Ku naszemu zaskoczeniu noc była chłodna. Hmmm może jednak wyjeżdżamy z piekła, o którym tyle pisał Dante. Możliwe, że najgorsze upały już za nami. Nad ranem okazuje się, że nasz gaik oliwny znajduje się przy uczęszczanej ścieżce rowerowej. Podobizny Ojca Pio towarzyszą nam wszędzie od jakiegoś czasu, również tu.
Zwijamy się sprawnie i obieramy kierunek na pobliskie
San Marino.
Droga minęła szybko i nie wiedząc kiedy niespodziewanie mijamy straż graniczną. Wjeżdżamy do tej ponoć, najstarszej republiki świata. Przy wjeździe świetne powitanie "Witajcie na wolnej ziemi". Wszystkie rejestracje pojazdów automatycznie inne. Po około 10 minutach jazdy znajdujemy się w stolicy położonej na wysokim wzniesieniu. Można odnieść wrażenie, że mieszkańcy San Marino patrzą na Włochów z góry niczym bogowie z Olimpu.
...
Na śniadanie zjeżdżamy na dół, poza miasto. Upatrzyliśmy sobie miejscówkę nad strumieniem koło jakiegoś gospodarstwa agroturystycznego i firmy specjalizującej się w dystrybucji chemikaliów przemysłowych.
Pa małej przekąsce kierujemy się na północ w stronę Wenecji. Od
Ravenna do
Chioggia wzdłuż drogi i licznych kanałów wodnych można napotkać ciekawe domki na palach.
...
Chioggia nazywana przez Włochów „małą Wenecją”,
...
miasto mijamy bokiem
...
zaczyna się tutaj
Laguna Wenecka. Trudno oprzeć się pokusie sfotografowania uwijających się tu rybaków.
Ten odcinek drogi to tereny Parku Regionalnego
Delty Padu (Delta del Po) obfitującej w bogactwa fauny i flory (wśród nich lasów piniowych) ...
Dokładniejszy opis w tym o zapalisku tektonicznym, którym płynie rzeka Pad (kliknij ) >>>
W
Masentre na drodze pojawiły się tramwaje a może autobuso-tramwaje jeżdżące po dwóch torach oraz po jednym. Długi most Ponte della Libertà
...
Podążając za jednym torem dotarliśmy do Wenecji.
Laguna Wenecka
...
Duża koncentracja wysepek zasiedlona i zagospodarowana przez człowieka przyczyniła się do powstania tego specyficznego miasta, jakim jest Wenecja.
... cdn