Auto w końcu wraca – noclegu brak, zjeżdżamy na asfalt i jedziemy dalej spotykając po drodze niedźwiedzie z małymi wychodzące na drogę (w sumie widzieliśmy ich chyba z 9 sztuk a niektóre mijałem metr od swojej motocyklowej nogi). Pod wieczór dalej nie ma noclegów, ale znajdujemy miejsce pod namioty na brzegu jeziora nad którym wczoraj była jakaś impreza masowa i zostało tam jeszcze trochę sprzętu, którego pilnuje rumuńska policja w radiowozie. Dogadujemy się z nimi że możemy przenocować za darmo, więc w końcu ściągam mokre aż do bielizny ciuchy, rozstawiamy namioty i imprezowe zadaszenie i gotujemy, jemy i pijemy aż do późnej nocy. Policjanci też dostają od nas miskę strawy więc jest sympatycznie. Nie wiem po ilu miarkach, ale odkrywam że mokre buty motocyklowe można suszyć przez zakładanie ich na przemian na rurę wydechową pracującego samochodu – rewelacja. Niedaleko namiotów przechodził starszy Rumun zbierający puszki i butelki, więc porwaliśmy go do naszej kompanii i polewaliśmy mu whisky, języki się rozluźniły więc opowiedzieliśmy sobie historie nas i naszych rodzin chociaż nie znaliśmy rumuńskiego a on polskiego ani angielskiego. Dzięki temu Żorż pozwolił nam naładować w nocy u siebie w chałupie baterie od drona. Z dronem też było śmiesznie bo kolega twierdził że ma on tyle sensorów że nie dopuszcza nigdy do żadnej kolizji i na potwierdzenie zasymulował uderzenie „z Baśki” w unoszącego się nad ziemią drona. Dron miał się sam odsunąć ale też chyba był pijany i pociął aż do krwi śmigłami czoło kolegi centymetr nad oczami… Przed żoną kolega miał się tłumaczyć że to ślady po niedźwiedziu bo w atak drona przecież nie uwierzy… Po porannym kacu chcieliśmy jechać dalej, ale okazało się że brama wyjazdowa z terenu jeziora jest zamknięta na łańcuch z kłódką i nie ma żadnego innego wyjazdu – jesteśmy odcięci
|