ATomku, niesmialo jak wróbel podskakujący do miski kota, przerwę na chwilę Twoją opowieść , aby Tobie napisać zeby pisał więcej takich historii.. Dla mnie też wyrywa z butów stara warownia albo fundamenty wystające z ziemi, fundamenty po całych wsiach (granicą czesko bawarska! np.) i to ciągłe pytanie jacy ludzie tubzyli, co myśleli, co czuli, co mówili i dlaczego zostały po nich tylko fundamenty. Na tych fundamentach w głowie buduję domy, tworzę gwar na podwórku , gospodosie goniąca kury,.gospodarza rabiacego drewno i tak siedzę w tych fundamentach i dumam. A inni patrzą się jak na idiotę i na zegarek, bo przecież to tylko fundamenty.... Bez fundamentu nic w życiu nie zbudujesz, z czego mógłbyś być dumny i powiedzieć swiatu - to moje dzieło. Każde dzieło skalda się z podwalin do następnego kroku. Odkładając łyżkę na stole,.stół.staje się fundentem, stawiając motura na stopce, gleba jest fundamentem, mówiąc Niewiascie kocham cię, stawiasz fundament pod dalsze życie. Bez fundamentu, życie jest do dupy.
Pisz dalej, chętnie poczytam i wielu też co widać w ilości skrytoczytaczy
Przepraszam za przerwanie opowieści i czekam na dalsze
__________________
Za dwadzieścia lat
bardziej będziesz żałował
tego czego nie zrobiłeś,
niż tego co zrobiłeś.
|