Jeśli masz kaloryfery to lepiej jest zastosować osobny, oddalony od grzejnika czujnik temperatury, który będzie "sterował" głowicą termostatyczną. Oprócz oczywistego, zaplanowanego działania takiej głowicy możesz dodać do pomieszczenia pir i gdy nie będzie ruchu w pomieszczeniu dłużej niż x czasu to głowica przymknie zawór do zadanej temperatury (bo poszedłeś spać 3 godziny wcześniej niż zaplanowane obniżenie temperatury na noc). Ten sam pir w godzinach gdy jesteś w pracy wyśle ci info na smartfona, że masz intruza w domu. Mając czujnik otwarcia okna, za każdym razem gdy je otworzysz aby przewietrzyć pokój głowica zamyka grzejnik. Zostawiłeś uchylone okno i jesteś poza domem to dostaniesz info, że prognozują opady deszczu a okno otwarte. To tylko prosty przykład automatyzacji oparty o 4 elementy. Ogólnie temat jest obszerny i daje ogrom możliwości. Hasła do guglowania: "Home Assistant" i "automatyzacje". U mnie jest zbieranina różnych urządzeń i czujników wielu producentów. Sterowanie wszystkim teoretycznie wymaga wielu osobnych aplikacji ale dzięki Home Asisstant wszystko można spiąć w jedno. Z mojego bardzo skromnego doświadczenia to chyba warto iść w kierunku zigbee (stworzone do tych celów i niskie zapotrzebowanie na energię), unikać bluetooth.
Sama głowica wifi w odległości 10 cm od grzejnika to według mnie lipa i w większości przypadków działa to gorzej niż klasyczna głowica termostatyczna. Ponadto jeśli zawór termostatyczny ma wybitnie silną sprężynę lub bardzo ciężko chodzi / przycina się to głowica wifi może nie dać rady wcisnąć pina i nie zamknie przepływu wody. Większość głowic wifi w cenie do 150 zł w zasadzie działa tak samo i ma ten sam mechanizm w środku. Główne różnice to wygląd, wyświetlacz / diody, typ komunikacji co za tym idzie każdy ekosystem ma swoją apkę i delikatnie różnią się funkcje.
Jak ktoś lubi takie zabawki to odnajdzie się w tym bardzo szybko.
|