[sluza]

Było tak...
Każdej, nawet najkrótszej wyprawie, trzeba nadać sens. Nasz był taki.
Moreny czołowe w Polsce stanowią podłużne albo łukowate wały lub łańcuchy wzgórz o wysokości względnej 20-50 i więcej metrów, więc i nie dziwota, że od zawsze marzyliśmy o tym, żeby je zobaczyć z bliska, zmierzyć się z nimi. Teraz wiemy już jak bezczelne i karkołomne wyzwanie rzuciliśmy.
Powierzchnia strefy czołowo-morenowej charakteryzuje się nieregularną siecią pagórków o długości od kilkudziesięciu do kilkuset i więcej metrów, o zboczach silnie urozmaiconych, często stromych. Deniwelacje form tej powierzchni wynoszą 10-30 i więcej metrów. Strefę czołowo-morenową przecinają liczne rynny jeziorne, a także występują ozy…. I gdybyśmy tylko wiedzieli wcześniej o tych ozach… Jak to powiedział pewien mądry człowiek: „Gdybym miał 10 złotych, inaczej bym sobie życie ułożył”
Niektóre obszary moren czołowych w północnej Polsce z uwagi na atrakcyjny krajobraz stały się obszarami chętnie odwiedzanymi przez turystów. Dotyczy to m.in. Suwalskiego Parku Krajobrazowego.
Żadne zwierzę oraz człowiek nie ucierpieli przy kręceniu tego filmu. Nocne reminiscencje, uwiecznione na kamerze, ze względu na ich bełkotliwy charakter, niech pozostaną nigdzie nie publikowane.
Zapraszam na film