Zasnęłam z dźwiękiem bębnów obudziłam się i dalej mi dudniało. Niesamowite wrażenie. Noc była dość chłodna, dobrze, że w szafie były zapasowe koce.
Trochę żal wychodzić z wygodnego łóżka ale dziś mamy sporo drogi do pokonania by dojechać do Theth. Wygląda na to, że zdecydowanie dominować będzie dziś asfalt -,-
Jemy dość szybko śniadanko ale i tak musimy poczekać na tych co zabalowali z lokalesami trochę bardziej...
Koło 10:00 wsiadamy na mótóry i lecimy dalej.
Na dobry początek około 40 km szutrów.
Foto by Neno
SKończył się szuter zaczął się asfalt.
A jak asfalt to i winkle których nie cierpię. No nic jedziemy, Theth czeka.
Po drodze nic się nie dzieje. Tankowanie, jakiś sklep i cały czas lecim.
Minęliśmy Shkodre, wbiliśmy na drogę do Theth i jedziemy pięknym nowym asfaltem...
Aż w końcu się kończy a to oznacza, że już prawie jesteśmy.
Dojeżdżamy już po zmroku.
Chłopaki decydują się na nocleg w hotelu ja jednak wybieram namiot.
Ogarniam się, rozbijam dom i idę na kolację.
Rozgaszczamy się w małym barze, zamawiamy frytki, piwo i rozprawiamy o naszej wycieczce. Wiciu wspomina o sławnym już tutaj Francisco i po niedługiej chwili Francisco przychodzi do baru.
Przenosimy potem imprezę do pokojów na górze. Jest dość chłodno ale rozgrzewamy się podwędzonym rotopaxem.
Tak się złożyło, że jednego rotopaxa ktoś już zajumał ale niestety... to był ten z wodą. Mamy szczęście bo mamy właściwego rotopaxa
Jak widać na obrazku jest dość chłodno.
Jako, że już późno decydujemy się iść spać. Wojtek i tak już kimał od dłuższej chwili.
Chłopaki trochę się martwią, że zmarznę. Kosmal daje mi butelkę z gorącą woda i drugi śpiwór ma wszelki wypadek. No to zobaczymy czy dam radę
