[Babel]

Historia o martwym koniu


Stara mądrość mówi, że kiedy odkryjemy, że koń, na którym jedziemy padł, najlepszym wyjściem jest z niego zsiąść.


Jednakże w biznesie znane są również inne strategie, takie jak:

• kupno mocniejszego bata,
• zmiana jeźdźca,
• zapewnienia typu "Zawsze jeździliśmy w ten sposób na tym koniu",
• zwołanie komisji do zbadania konia,
• organizowanie delegacji mających na celu sprawdzenie, jak gdzie indziej jeździ się na martwych koniach,
• opracowanie standardów dotyczących jazdy na martwych koniach,
• zatrudnienie psychologa mającego przywrócić martwemu koniowi chęć do jazdy,
• szkolenie dla pracowników, mające podnieść ich zdolności jeździeckie,
• analiza sytuacji martwych koni w dzisiejszym otoczeniu,
• zmiana norm, która sprawi, że koń nie zostanie uznany za martwego,
• zatrudnienie podwykonawców mających ujeżdżać martwego konia,
• zebranie wielu martwych koni dla zwiększenia szybkości,
• ogłoszenie, że żaden koń nie jest zbyt martwy,
• przeznaczenie dodatkowych środków na zwiększenie wydajności konia,
• przeprowadzanie analizy rynku mającej wykazać, czy podwykonawcy mogą ujeżdżać tego konia taniej,
• kupno produktu mającego sprawić, że martwy koń będzie biegał szybciej,
• ogłoszenie, że koń jest teraz: lepszy, tańszy i szybszy,
• przeprowadzenie badań nad sposobami wykorzystania martwych koni,
• dostosowanie wymagań wydajności dla martwych koni,
• ogłoszenie, że przy produkcji tego konia, koszt był zmienną egzogeniczną,
• uznanie obecnego stanu konia za standard,
• awansowanie tego konia na stanowisko kierownicze