A'propos historii wygodnej dla nas samych i wspomnianej zbrodni w Pawłokomie.
Jakoś tak mnie to nurtowało, bo takie historie są natychmiast stawiane w rozmowach, jako kontra do bestialstwa wołyńskiego UPA i niejako je tłumaczące. Proszę łaskawie o zwracanie uwagi na daty. Do własnego postrzegania problemu potrzebne są nie emocjonalne komentarze, a fakty.
Ten film wyczerpująco wszystko rozjaśnia:

Jechałem w piątek trasą Krościenko-Czerniowce, dużo przystanków autobusowych pomalowane w banderowskie flagi, pod pomnikami narodowymi obok żółto-niebieskich tak samo dumnie stały czerwono-czarne flagi.
A to się im udało jednogłośnie, dziwnym zrządzeniem losu w rocznicę apogeum ludobójstwa...
http://fakty.interia.pl/ukraina-ulic...mmentsZoneList

Edycja;
Wykład trwa godzinę, myślę jednak że to nie będzie czas stracony

Właśnie zaczynam lekturę poleconą przez ATomka (Od rzezi Wołyńskiej do akcji "Wisła")
Będzie można zatem gruntownie zapoznać się z tematem i wyrobić sobie zdanie.

Tak się też składa, że tydzień temu przekraczałem granicę Rosja-Ukraina i zapewne sporo czasu tą odprawę będę pamiętał. Tą po stronie Ukraińskiej, gdyż przez Rosjan zostaliśmy odprawieni szybko i z uśmiechem.

Wpierw pogranicznik w mało miły sposób dał nam do zrozumienia, że nasz rosyjski jest kiepski, bo na czerwonym świetle wjechaliśmy na zielony pas do odpraw. Zabrano nasze paszporty i gdzieś się z nimi ulotniono. Po kilkunastu minutach poproszono, by motocykle przepchnąć na boczny pas, ponieważ blokujemy ruch. Podczas, gdy my staliśmy jak dupy na bocznym pasie czekając w upale na paszporty, Rosjanie i Ukraińcy bez problemów wjeżdżali i wyjeżdżali do swoich krajów. Czas mijał i wreszcie kilka osób z obsługi ponownie się nami zainteresowało. Tym razem w ruch poszedł aparat fotograficzny. Obfotografowano nasze motocykle, a po chwili kazano powtórzyć całą tą akcję od nowa. Tym razem z nami w roli głównej . Każdy staną dumnie przy swojej maszynie i z bananem na gębie pozował do zdjęcia. Nawet zażartowałem " czy to na facebooka ? " Po zrobieniu zdjęć ponownie chwila relaksu. Stoimy i czekamy. Opłacało się kolejną "chwilkę" postać w tej "żarce". Spotkał nas zaszczyt w postaci zaproszenia do kierownika zmiany. W budynku w wydzielonym pokoiku pojedynczo wchodzimy na "spowiedź". Pracownik stoi pod ścianą, szef zmiany siedzi za biurkiem. Kamera w oczy, dyktafon "on". Zaczynamy przesłuchanie.
Po co przyjechaliśmy na Ukrainę, jak długo tu będziemy ?
Którędy pojedziemy i gdzie będziemy spać ?
Czym się zajmuję, ile wiozę pieniędzy i jaką walutę ?
Czy byłeś kiedyś na Ukrainie ?
Pada też pytanie "czy lubisz Ukrainę ? "
Z odpowiedzią na pytania nie ma problemu. Gdzieś głębiej coraz mocniej zastanawiam się czy padnie pytanie " co sądzisz o S. Banderze" ?
Takowe pytanie na szczęście nie pada. Podpisanie zeznania i kolejny "podejrzany" na rozmowę. Niby to wszystko bez nerwów, niby z lekkim uśmiechem i grzecznie. Zadaję sobie jednak pytanie po co ? Na korytarzu pani pogranicznik prowadzi z nami luźną rozmowę w j. angielskim. Wyczuć można, że oprócz szlifowania języka testuje czy nie zmieniliśmy zdania po wyjściu z pokoju, lub czy nie powiemy czegoś więcej o czym będzie można zameldować przełożonemu. Robert z głębi korytarza, gdzieś z oddali słyszy "nie odprawiać". Na szczęście się przesłyszał, lub zmieniono zdanie. Po kilkunastu minutach dostajemy paszporty i przekraczamy granicę.
Pierwszy wariant powrotu był słuszny. Wracać przez Łotwę. Skusiliśmy się na przejazd przez Ukrainę, bo miało być szybciej. Ostatecznie tyle czasu zmarnowaliśmy na granicy, że do wieczora udało się odjechać zaledwie 100km.

Zastanawiałem się później czy to był bardziej objaw "sympatii" czy "troski" w stosunku do Polaków :confused: Granicę przekraczało bez problemów wiele narodów byłego ZSRR i nikt takich problemów nie miał.

Nie wiem gdzie przekraczałeś granicę, ale ja na podstawie swoich wjazdów na Ukrainę z Rosji w przeciągu ostatnich 2 lat, a odbywał się on na dość wydawało by się problematycznym przejściu Kanterminowka/Markowka-obwód Ługański, do zgoła odmiennych wniosków.
Szpiegomania, futrowanie kufrów i "straszenie" ("Ukry" ciebie nie wpuszczą) po rosyjskiej stronie i profesjonalizm po Ukraińskiej.
Wyjazd z Polski (Dorohusk) jak i wyjazdy z Ukrainy (Charków/Biełgorod) do Rosji równie mile wspominam ze strony Ukraińskich pograniczników.
Wniosek: Nie nakręcajmy się. Każda sytuacja jest indywidualna. To są granicę.

Atomku zgłoszę Cię do Nagrody Marsa .... za Cierpliwość. Flakon juz się chłodzi. Wpadnij na kawę. Dalej się zastanawiam co ludzie wożą w kufra ch od Turstevh. Co robią motocykliści. ... jeżdżą. .... reszta wychowuje dzieci i pracuje.

Przejście Bachivsk - Troyebortne. 3 lata temu jak jechałem tym przejściem też było ok. Podobno im pomagamy, więc dlatego zdziwienie taką kontrolą.

Niedawno wróciłem z Ukrainy. Jedynymi, którym należy się cięgi byli polscy pogranicznicy.
Walczyli o coś tam, a robotę mieli głęboko w tym... no...
W radio leciały komunikaty, że minister finansów zapewnia, że ruch na przejściach przebiega sprawnie !
A na koniec we wszystkich autach na przejściu po stronie pl. włączono z nerwów klaksony :Thumbs_Down:





Zawsze jak odwiedzałem Frankopol pytałem Wołodii o kamienny krzyż polski.
Tym razem zrobili mi niespodziankę.
Odnaleźli krzyż, wyczyścili i ustawili na swoim miejscu ..miło mi było :)
Po drugiej stronie wioski w lesie jest stary (polski) pomnik Matki Boskiej, też zaczęli dbać ..troszeczkę po swojemu, ale jednak :)

Załącznik 64197

Załącznik 64195

Załącznik 64196

Załącznik 64198

Załącznik 64199

Załącznik 64200

Załącznik 64201

Czy ten koń dostał kroplówkę z tej aparatury na zdjęciu powyżej ??

A inaczej by jechał?