5-1-7 you must be quickly, go! go! go!
 

Wyrywa mnie ze snu dzwonek telefonu. Magda spogląda na wyświetlacz kaprawymi oczkami i murczy:
- office… - odbiera.
- Jejeje… OK - podaje mi starego samsunga i mówi: to do Ciebie.
Moje oczka momentalnie łapią ostrość…
- Magda, słuchaj, co oni do mnie mówią. – szepcę do mojej współlokatorki – jes?
Słuchamy obie angielskiej jajecznicy słownej, Magda uchem, ja bardziej całą sobą, głównie reagując wytrzeszczem oczu. Głos Billa zawiesza się w tonie zapytania… Rzucam błagalne spojrzenie na Magdę. Bezgłośnie podpowiada mi wyrazistym ruchem warg…
- jes – odpowiadam, zdając się zupełnie na mądrość Magdy. – OK, fenkju, baaj.
- Magda, o co chodzi?
- Zbieraj się, jedziesz do Cambridge.

Wyskakuję z łóżka: spodnie, ochraniacze, kurtka, szal, krótkofalówka, komputerek mobilny [już dzwoni podając mi namiary na cel], komórka, nawigacja… wklepuję postcode i zerkam zadowolona na moją współlokatorkę… a ona śpi… w sumie jest dopiero 6.
- Pa, Magda.
- Powodzenia. - przebudza się - To prosta droga… 503-ką, potem wskakujesz na 406 i zaraz na M11 – mówi i odpływa.
Łapię do ręki kask, rękawiczki i kluczyki… Pod domem czeka na mnie honda. Montuję nawigację i ruszam… ku przygodzie…

Mój pierwszy kurs kurierski: Cambridge – Londyn. Przewóz serca ze szpitala do szpitala. Mój trzeci dzień na wyspach…

Załącznik 45508

Kszzzkszkszzzyyyyyy… fajf łan sewen, gdzie jesteś? musisz się pospieszyć… kszkszyyyyy….

Chyba sobie Kobieto żartujesz!

Pisz!!

Spokojnie, Karolina zapewne bada zainteresowanie tematem.

Zagaiła ..... i poszła spać

.... i co ...... serce przeżyło? ;)

Czekamy w takim razie !!!!

Wow. Coś mi się zdaje, że będzie to najbardziej ciekawa relacja z pozdóży tej zimy, Pisz Waćpanna bo czekamy:)

Wow! No to dorzuciłaś do pieca! Super! Czekam na więcej.

Pozdrawiam i życzę pomyślności w pracy.

Kamyk

No Karolina - Go, go, go !!!

"Okej, Okej, zadzwonimy do Pana ..."

trzymaj lewą! no i tym razem - prawa w górę? :D