Kontynuując temat 80 rocznicy mordu w Hucie Pieniackiej, zainteresowanym polecam świeżo wydaną książkę Stanisława Srokowskiego "ZANIM SPŁONĘLI ŻYWCEM". Książka oparta jest na relacjach świadków oraz danych pozyskanych z różnych archiwów.
Zacząłem czytać i szczerze polecam.

ATomku a może byś tak przyjechał w maju na zlot i opowiedział na żywo:at::drif:

Dziękuję, Wojtek. Jeśli ktokolwiek będzie chciał posłuchać, chętnie opowiem o swoich przygodach.

Ja chcę posłuchać. Ale nie mam AT to przyjdę piechotą.��

ATomek, wiesz że zawsze Ciebie chętnie słucham... od Białej 2017 roku?, choć na chwilę obecną jedyne co mogę napisać, to że bardzo chciałbym przyjechać.

Emsi, jeszcze kiedy zagadamy...

Było, minęło..
Był konspekt, ale opowieść żyła swoim życiem.
I tutaj dziękuję Wojtkowi za umożliwienie mi wypowiedzi przed jakże wdzięcznymi słuchaczami. Kolejnym razem mam nadzieję posłuchać któregoś z Was.

Przyglądam się różnym potomkom Kresowiaków naznaczonych krwawo i ich sposobom przeżywania miłości do Ojcowizny. Jest jeden taki, niepowtarzalny, gdzie głębia przeżyć bierze się że skrupulatnie zbieranej wiedzy, zanim nastąpi fizyczny kontakt: kopanie w ziemi ojcowskiej dołka na Krzyż. To najwyższy stan przywiązania i miłości. To skarb największy.
Im bardziej poznaję historię, tym data 11 lipca i obchodzony wtedy Dzień Pamięci o Ofiarach Wołyńskiego Ludobójstwa zrealizowanego przez ukraińskich nacjonalistów, wydaje się datą dla wygodnickich, którzy chcieliby poświęcić tylko jeden dzień i nazajutrz przejść do innych zdarzeń. Kalendarium jest bezwzględne: niemal każdego dnia na przestrzeni wielu lat trwały mordy i ludzkie tragedie. Dla każdego ważyły inaczej. Chcę i w tym roku zajrzeć w parę miejsc uświęconych męczeństwem, poznać kolejne historie, żeby móc je zebrać i realnie ocenić jego skutki trwające aż po dziś.
Wydaje mi się, że poszukując bezpośrednich świadków i ich potomków, chcę mieć komu bezpośrednio przekazać swoją empatię: zainteresowanie i współczucie. Za długo tułałem się widząc bezimienne ofiary i anonimowe tragedie. Potrzebuję nazwać z imienia i nazwiska cierpienie i śmierć.

Czasu jeszcze sporo.
Gdyby ktoś chciał wspólnie przeżyć wyjazd na Wołyń-proszę o kontakt.
Pozwoliłoby mi to na dobór trasy, miejsc i czasu. Powrót w niedzielę 14 lipca, bezpośrednio na poświęcenie pomnika Rzezi Wołyńskiej w Domostawie. Namiot, choćby trochę agresywne opony i możliwie minimalistyczny bagaż pozwoli utrzymać raz zdobyty teren i zatopić się na kilka dni w miniony świat.
Może być na Priv, może być na tel.507135085.

Do odnalezienia choćby ten krzyż z datą 1943 wykonany przez rodzinę Horoszkiewiczów, wokół którego ukrywali się w lesie przed banderowcami ponad 3 tygodnie

Załącznik 135081