Co Cię nie zabije to Cię wzmocni :-)

Wysłane z mojego SM-G973F przy użyciu Tapatalka

Nie znam Cię zupełnie ale już po przeczytaniu Twoich relacji coś mi mówiło, że nie pasujecie do siebie. Kobieca intuicja? Lepiej teraz niż póżniej jak to mówią. 3m się i powodzonka w realizacji planów, na które czekamy i nie odpuścimy relacji:Thumbs_Up:

Powodzenia. Powoli do przodu

Będzie jak z jazdą enduro w nieznane- cel wytyczony i niemal widoczny, ominiętych po drodze wiele pomniejszych przeszkód, aż dojeżdżasz do kolejnej, zbyt dużej na twoje możliwości.
Ciesz się, że miałeś możliwość tu dojechać spędzając w drodze tyle dni.

I stukasz czołem w skalną ścianę, ale w końcu zawracasz...
Ale przecież nie do startu, ale do ostatniego rozstaju dróg i próbujesz jazdy tą, którą wcześniej odrzuciłeś. Znikąd pojawi się nadzieja na dotarcie do celu, jeszcze silniejsza, niż poprzednia!

Enduro nie pęka.
Rodzimy się i umieramy w samotności - warto o tym pamiętać i czasami się przyzwyczajać.

Dasz radę, jesteś silny i tego się trzymaj a sposobów na realizację celu jest z reguły więcej niż jeden.

m

Najgorszym, co może nas spotkać w drodze, to pustka, którą zabraliśmy z domu. To fakt, że nie masz do kogo lub czego wracać, bo wcześniej twoje priorytety zwiodły ciebie tam, gdzie jesteś. Tak jest, jak człowiek ucieka.
Przez jakiś czas napędza ciebie egozim... Dla jednych jest paliwem do końca życia, dla drugich nie.

Moim zdaniem wydaje Ci się, że pasja może być twoją pracą. To się bardzo rzadko zdarza. Na tyle rzadko, że nie warto jednego z drugim łączyć. Przemyśl to.
Nie mówię tu o pracy zdalnej w podróży. Robisz wtedy coś na zewnątrz, potem coś dla siebie. Oddzielasz jedno od drugiego. Tobie robota wchodzi z butami w przestrzeń, której nie możesz zamknąć...

Zatrzymałeś się...
Pamiętaj jednak, że przystanek, to nieodłączny element każdej drogi. KAŻDEJ. Czasami trzeba odpocząć.

A mi się nadal wydaje, że pasowaliśmy, tylko chyba zabrakło rozmowy z psychologiem, czy coś. 4 lata wspólnego "srania po krzakach i jazdy po pustyni" to było to!
Niestety, były też ciemne strony i dlatego ja nie chciałem pójść krok dalej, byłem odpowiedzialny. Rodzina TAK - ale jak będzie między nami spokój. I tak mijały miesiące, a spokoju nie było...
Lepiej teraz niż później - tak jak piszesz!

Pięknie napisane, taka prawda!


Przed tym związkiem byłem sam przez hmmm 8-9 lat i było naprawdę ok, nic poważnego "po drodze" niebyło i jakoś nie narzekałem, nie wiem co, ale coś kazało mi spróbować w tym przypadku. Może to było kolejne wyzwanie/cel jaki sobie postawiłem...


Ja ten etap mam już za sobą, teraz daję podobne rady co Ty mi ;)
Mi połączenie pasji z pracą dało tyle, że 18 miesięcy nie siedziałem na moto... i nadal mnie nie ciągnie, choć mam i raczej nie sprzedam.




Dzięki wszystkim za odzew i do następnego wpisu!
Postaram się Was nie zanudzać pierdołami, ciekawskich nowinek o mieszkaniu w aucie zapraszam na YT, w którego się dzięki Ewie wkręciłem, a jeszcze 2 lata temu nie obejrzałem na nim w sumie pewnie nawet 2h! Ludzie się jednak zmieniają, to dobrze.
Wpisy z bloga też oczywiście będę kopiował jeśli uznam, że może to was zainteresować.
Jeszcze raz dzięki za miłe i mądre słowa.

Nie ma dzieci nie ma problemu. Pozbierasz się ty i ona. Zaczniecie od nowa. Takie życie. Wszystko ma początek i koniec. Powodzenia.

Wysłane z mojego Redmi Note 5 przy użyciu Tapatalka

Potwierdzam w 100% ... nie ma dzieci , mija rok zapominasz , wchodzisz w nowy związek i pozostają tylko miłe wspomnienia.

A jak są dzieci .... a zgody brak to wtedy zaczyna się jazda w sądzie, kasa płynie do kieszeni prawników ....
Teraz to dla Ciebie bardzo smutne (współczuję) ale pamiętaj ... wyszedłeś z tego bez konsekwencji. Ciesz się, że nie musisz biegać po RODK i pisać pisemek... argumentować....
Głowa do góry ,sztandar w dłoń i ruszaj w świat ....Np: Wenezuelki są całkiem spoko , nie oglądaj się za siebie.

Masz coś na pocieszenie... Z innej epoki :-)) Ale byłes z pieskiem...i Mojzeszem...
https://vimeo.com/manage/videos/83165119/privacy