Świerzego z ADV "zdążyłem" poznać....jeden wyjazd do Gładyszowa a miałem wrażenie że znałem go od zawsze.....Tyle energii , pomysłów , entuzjazmu w tym co robił....
Do dziś słyszę jego słowa "dawaj.... dasz radę doktorku".....

IZI'ego nie dane mi było poznać....O tym jaki był i kim był dowiaduję się "za późno"....

Pomysł DOSKONAŁY z takim kącikiem...
Będzie inspiracją , biblią dla tych co wciąż szukają....

Również wróciłem z pogrzebu :(
Ten kącik to świetny pomysł, a książka to byłaby rewelacja!

Ja bardzo chętnie bym taką ksiązkę nabył.

Gdybyscie podjeli decyzje o napisaniu tej ksiazki to mysle,ze moglabym pomoc oczywiscie potrzebowalabym Waszych wspomnien,dokumentacji,opisu podrozy,itp. Moglabym to zebrac i "ubrac" w slowa. Moze Rodzinie nalezaloby wspomniec o zamiarze,albo pokazac "szkielet" pracy i wtedy dodac ich wspomnienia.Sadze,ze latwiej byloby ich porzekonac do czegos "konkretnego"- juz istniejacego.Ps. Moje teksty bywaja publikowane :)

a czy ktos moglby opublikowac gdzies [na forum, albo picasa moze] te zdjecia, ktore byly pokazywane w domu Iziego po pogrzebie?

to byl bardzo dobry zbior fotografii, tylko slabo widoczny w sloncu.
szkoda by bylo, gdyby gdzies to przepadlo.

Firma w której pracuje może wyprodukować taką książkę po preferencyjnych stawkach co znaczy, że znacznie mniej niż jakieś wydawnictwo...

jakby co - parę książek w życiu napisałem. mogę pomóc.
tylko rzeczywiście zacząć trzeba od zgody rodziny.

Ja na dzien dzisiejszy juz moge sie zdeklarowac na zakup 1 sztuki. Chetnie pomoge, jak bedzie taka potrzeba, przy udostepnianiu materialow.

Jedyne co mnie martwi, ze nie bedzie mi juz dane otrzymac autograf Glownego Bohatera :(

Oczywiście jestem ZA powstaniem takiego tematu, ale jakoś nie pasuje mi jego nazwa "Zaginieni w akcji" - to nazwa zbyt wojenna. Sorki, ale dzisiaj mam ciężki dzień i chyba mi dzisiaj wszystko nie pasuje.
A książkę już teraz zamawiam.

Nie Ty jeden jesteś w takim nastroju...

Nazwa oczywiście przykładowo-robocza. "Zaginieni..", bo mimo iż mamy świadomość,że nie uściśniemy im już dłoni, że ich byt ziemski dobiegł końca...to trudno się z tym pogodzić, nawet uczestnikom pogrzebu.Łatwiej pomyśleć,że to etap "chwilowego zagubienia", bo przecież wkrótce spotkamy się znowu.

Ściskam Cię Giziu serdecznie, sam wiesz...